Ontstaan van Rode Kruis

24 juni 1859 : Slag van Solferino (I)
Henri Dunant (CH) ‘organiseert’ eerste hulp. Zijn leuze :Tuti Fratelli

1862 : Henri Dunant schrijft boek « Un souvenir de Solferino »
Samenvatting drievoudig voorstel :
- in elk land vrijwillige hulpverenigingen uitrusten en opleiden om gewonden op het
slagveld te verzorgen
- de gewonden op het slagveld en het medisch personeel en hun uitrusting moeten
als neutraal worden beschouwd en door een kenteken worden beschermd 
- een internationaal verdrag moet deze voorstellen kracht van wet geven en de
bescherming waarborgen van de gewonden en van het medisch personeel 

17 februari 1863 : Comité in Genève richt voorloper van IRKC (1880) op.
'Internationale Permanente Comité voor hulpverlening aan gewonde militairen.’

29 oktober 1863 : vertegenwoordigers van 16 landen in Genève keuren
oprichting verenigingen van vrijwillige hulpverleners goed en het kenteken: een rood
kruis op een wit veld - omgekeerde Zwitserse vlag - wordt vastgelegd. ‘Geboortedag
van het Rode Kruis’

22 augustus 1864 : België ondertekent Verdrag van Genève
In 1864 roept de Zwitserse Bondsregering een Diplomatieke Conferentie samen met
gevolmachtigde regeringsvertegenwoordigers.
12 gevolmachtigde regeringsvertegenwoordigers ondertekenen Verdrag van Genève
tot ”verbetering van het lot der gewonden bij de legers te velde in oorlogstijd”
Hierdoor wordt het Rode Kruis officieel erkend en ontstaat dankzij het Rode Kruis het
Humanitair Recht.

4 februari 1864: Stichtingsvergadering Belgische Rode Kruis
De definitieve oprichting van Het Belgische Rode Kruis gebeurt in april 1865.
Hierdoor is Het Belgische Rode Kruis de oudste nog bestaande nationale Rode
Kruisvereniging.

1864: oprichting plaatselijke afdelingen
Rode Kruis Hamme 'oudste plaatselijke afdeling ter wereld (1864)'