Internationale Rode Kruis- en Rode Halve Maanbeweging
Structuur
De Internationale Rode Kruisbeweging bestaat uit drie onderdelen:
- Nationale Rode Kruis- en Rode Halve Maanverenigingen (onder meer het Belgische Rode Kruis die de eerste Rode Kruisvereniging in een land oprichtte),
- Internationaal Comité van het Rode Kruis of ICRC,
- Internationale Federatie van Rode Kruis- en Rode Halve Maanverenigingen of IFRC.
De Internationale Rode Kruis- en Rode Halvemaanbeweging is samengesteld uit alle nationale Rode Kruis- en Rode Halvemaanverenigingen. Binnen elk land kan slechts één nationale Rode Kruis- of Rode Halve Maanvereniging worden opgericht. Deze vervult humanitaire taken die beantwoorden aan de specifieke behoeften van de bevolking in haar land.
Internationale Federatie van Rode Kruis - en Rode Halve-maanverenigingen
Alle Rode Kruis- en Rode Halvemaanverenigingen vormen samen de "Internationale Federatie van Rode Kruis- en Rode Halvemaanverenigingen". De Federatie heeft als voornaamste doel om internationale hulp aan slachtoffers van natuurrampen te organiseren en te coördineren en de humanitaire activiteiten van de nationale verenigingen te bevorderen.
Ze helpt ook bij de uitbouw van rampenpreventie, geeft steun aan vluchtelingen buiten conflictzones en moedigt de oprichting aan van nieuwe Rode Kruisverenigingen. Om de twee jaar komen alle verenigingen bij elkaar voor een Algemene Vergadering om hun beleid en prioriteiten vast te leggen.
Meer informatie vindt u op de website van Rode Kruis-Vlaanderen.
Het Internationale Rode Kruiscomité
Het Internationale Rode Kruiscomité (ICRC) is een onafhankelijke Zwitserse privé-instelling. Het ICRC heeft zijn zetel in Genève en heeft als voornaamste opdracht om, als onafhankelijke en neutrale tussenpersoon, ervoor te zorgen dat in geval van gewapende conflicten of onrusten, de burgerlijke en militaire slachtoffers hulp en bescherming krijgen.
Dit betekent:
- gewonden, krijgsgevangenen en burgers van bezette gebieden bezoeken en helpen,
- vermiste personen op sporen en families die gescheiden zijn trachten te herenigen,
- zorgen dat gescheiden familieleden via uitwisseling van boodschappen met elkaar in contact blijven,
- de oprichting van hospitalen en veilige zones mogelijk maken;
- internationale programma's organiseren en coördineren voor hulp aan vluchtelingen,
- verplaatste personen en andere oorlogsslachtoffers; voorlichting geven over het Internationaal Humanitair Recht aan de militairen en de bevolking.
Het ICRC houdt zich bovendien bezig met de verspreiding, de correcte naleving en de ontwikkelingen van de Verdragen van Genève en de Fundamentele Beginselen van het Rode Kruis. Het beslist ook over de erkenning van nieuwe nationale verenigingen.
Meer informatie vindt u op de website van Rode Kruis-Vlaanderen.
Internationale Conferentie van het Rode Kruis en de Rode Halve Maan
Het Internationaal Rode Kruiscomité, de Internationale Federatie en de individuele nationale verenigingen zijn onafhankelijke eenheden. Om de twee jaar komen ze samen tijdens de Raad van Afgevaardigden, waar het algemene beleid van de Beweging wordt uitgeschreven.
De Internationale Rode Kruis- en Rode Halvemaanconferentie komt om de vier jaar samen. Naast alle eenheden van het Rode Kruis, nemen ook de 190 staten die de Verdragen van Genève hebben bekrachtigd aan de Conferentie deel. De aanwezigheid van de staten is van groot belang opdat de besluiten van de Conferentie kans zouden maken om overal ter wereld te worden aanvaard en uitgevoerd.
Resoluties van deze conferentie hebben geen kracht van wet. Maar door resoluties bij consensus te aanvaarden, nemen zowel de staten als het Rode Kruis morele verbintenissen op zich. Tijdens deze unieke conferentie worden cruciale en vaak gevoelige actuele problemen rond hulpverlening en het humanitair recht behandeld.
Meer informatie over de 32ste Internationale Rode Kruis en Rode Halve Maan Conferentie, die plaats vond in 2015, vindt u op de blog van Rode Kruis-Vlaanderen.
Nationale Rode Kruis - en Rode Halvemaanverenigingen
Meer dan 180 landen hebben op dit ogenblik een Rode Kruis- of Rode Halvemaanvereniging. Die verenigingen zijn in hun land zelfstandig maar door de regering erkend als "helper van de openbare overheden". Ze hebben allemaal dezelfde oorspronkelijke doelstelling namelijk hulp bieden aan slacht-offers in tijd van oorlog. Daarnaast hebben ze ook taken opgenomen die ze vervullen in vredestijd.
Die taken verschillen van land tot land omdat ze beantwoorden aan de plaatselijke behoeften. Ze hebben betrekking op gezondheidszorg, maatschappelijk welzijn en hulpverlening bij conflicten en natuurrampen. Zo is het Belgische Rode Kruis een "Instelling van openbaar nut" die tot taak heeft om in oorlogstijd burger- en militaire slachtoffers te helpen en de gezondheidsdiensten, speciaal die van het leger, bij te staan. In vredestijd is de voornaamste opdracht bij te dragen tot de verbetering van de volksgezondheid en hulp te bieden aan slachtoffers van rampen.