Storm Freddy: doe een gift
Na doortocht van storm Freddy in Zuidoost-Afrika is de situatie ter plaatse zorgwekkend. Na 3 weken stormweer is er al sprake van bijna 600 doden, zo'n 400.000 ontheemden en enorm veel materiële schade. Bovendien is ongeveer 100.000 hectare landbouwgrond getroffen, waardoor er voedselschaarste dreigt. Daarom maakt Rode Kruis-Vlaanderen 100.000 euro vrij uit het noodhulpfonds voor humanitaire ondersteuning. Ook je steentje bijdragen? Doe een gift hieronder.
Je kan een gift doen door te storten op het rekeningnummer BE53 0000 0000 5353 met vermelding “Noodhulpfonds”. Vanaf 40 euro is je gift voor 45% fiscaal aftrekbaar. Het ingezamelde geld zal via de nationale verenigingen gebruikt worden voor directe humanitaire hulp aan de mensen die getroffen worden door het noodweer.
Noodweer bovenop cholera-uitbraak
De gevolgen van storm Freddy zijn het grootst in Malawi, maar ook in Mozambique is er veel menselijke en materiële schade. De situatie is bovendien extra precair omdat deze crisis er bovenop twee andere crisissen komt: begin februari waren er al zware overstromingen in het zuiden van Mozambique en er is een grote cholera-uitbraak, die vooral Malawi treft. Deze nieuwe zware regenval door storm Freddy, met nieuwe overstromingen tot gevolg, zorgt ervoor dat de cholera-uitbraak zich blijft verspreiden.
In eerste instantie richten we daarom onze financiële steun op Malawi, omdat de nood daar het hoogst is. Met de 100.000 euro uit het noodhulpfonds zullen we inzetten op onderdak en zaken om een cholera-uitbraak tegen te gaan. Denk bijvoorbeeld aan tenten en zeilen voor de ontheemden of hygiënische producten – zoals chloortabletten voor waterzuivering en zeep – om cholera-besmettingen te voorkomen.
Lokale ondersteuning
Rode Kruis-Vlaanderen heeft vaste medewerkers in Mozambique, die er samenwerken met het lokale Rode Kruis om de noodhulp te coördineren. Verder zullen er twee andere ervaren Rode Kruis-Vlaanderen medewerkers naar Malawi vertrekken om ook daar de humanitaire hulp mee te ondersteunen.
Lees hier de getuigenis van vrijwilliger ter plaatse
Update mei: Caroline Celis over haar eerste maand in Mozambique.
Caroline blikt terug op haar vertrek
"De dagen voor vertrek waren hectisch: ik probeerde mijn werk zoveel mogelijk af te ronden, terwijl ik me ook zo goed mogelijk wou voorbereiden op je missie. Gelukkig is de logistieke ondersteuning van Rode Kruis-Vlaanderen erg goed, zodat je geen tijd verliest met tickets, visa etc. De informatie die ik op voorhand kreeg, was heel erg beperkt: “1.000 pakketten met hulpgoederen moeten verdeeld worden en die zijn met de vrachtwagen onderweg vanuit de hoofdstad”. Meer wist ik niet, dus lijstte ik een aantal vragen op die ik wilde stellen bij mijn aankomst. Het lokale team in Mozambique had al een paar field trips gedaan om na te gaan welke dorpen het meeste hulp nodig hadden en stuurde me alvast foto’s door, zodat ik me een beter beeld kon vormen."
Eenmaal ter plaatse
Eenmaal ter plaatse zag ze met haar eigen ogen wat de foto’s hadden getoond: de lemen muren van de huizen waren op heel veel plaatsen ingestort, waardoor het golfplaten dak op de grond lag. Mensen probeerden zo goed mogelijk hun plan te trekken en iets van behuizing te bouwen met wat ze over hadden. Er was echter weinig materiaal beschikbaar en we zagen veel mensen die een soort van tentje hadden gemaakt met stro. Haar hulp kon duidelijk gebruikt worden!
"Helaas beschikken we vaak over onvoldoende middelen en dus moeten we keuzes maken, in overleg met de lokale overheden en andere ngo’s, zodat er een maximaal aantal mensen kan geholpen worden. Een ander probleem, zeker na overstromingen als deze, is de bereikbaarheid van de getroffen gebieden. Twee vrachtwagens reden zich al vast in de modder en hier en daar verspert een omgevallen boom de weg, waardoor doorgang moeilijk was. Daarnaast moesten we een brugje verstevigen zodat er een tientonner over kon.
We moeten dus voldoende tijd uittrekken voor onvoorziene omstandigheden. En dan nog kan het, ondanks een goede coördinatie met andere organisaties, gebeuren dat dorp A vandaag al iets ontvangt en dorp B nog 2 weken moet wachten.. Evident is het niet en de lokale overheden en de Rode Kruisvrijwilligers zijn heel belangrijk om alles goed aan iedereen uit te leggen.
Gelukkig hebben onze hulp en de distributie van de hulpgoederen een positieve impact, zoals je op onderstaande foto’s kan zien!"
Het belang van proper water
Vlak na de cycloon brak er op grote schaal cholera uit. In de stad was het waternetwerk afgesloten en op het platteland waren veel waterputten overstroomd. De zee is vlakbij en de zandgrond maakt het niet evident om toiletten in de dorpen te bouwen, wanneer het grondwaterpeil erg hoog staat. Bovendien zijn de buitenwijken van de stad niet aangesloten op de waterleiding en is er ook daar gebrek aan toegang tot zuiver water en toiletten.
Ondertussen is de situatie terug onder controle, deels dankzij de vaccinatiecampagne. Rode Kruis-Vlaanderen heeft samen met andere ngo’s en de overheid centra opgezet om mensen met cholera in de buitenwijken te behandelen. Daarnaast hebben de vrijwilligers erg hun best gedaan om mensen bewust te maken van het belang van handen wassen, het gebruik van javel, het nut van vaccinatie etc. Ondertussen is het watersysteem in de stad terug opgestart, met hier en daar publieke kraantjes waar mensen aanschuiven. De combinatie van dit alles zorgt ervoor dat het aantal cholerabesmettingen is gedaald. Het blijft echter confronterend om te zien hoeveel moeite mensen hier moeten doen voor zuiver water, iets wat voor ons zo vanzelfsprekend is.
In schoonheid eindigen
Gelukkig is niet alles kommer en kwel. Caroline getuigt graag over de veerkracht en de menselijkheid van de mensen in het dorp.
"Het is indrukwekkend. Mensen hebben letterlijk niets meer over na de orkaan en toch willen ze ons ”hun gasten”, goed ontvangen met iets te eten. Veel is het niet: een beetje rijst met een paar kleine visjes. Superlekker, dat dan weer wel. Het blijft wel dubbel: eigenlijk wil je de mensen hun eten niet opeten, maar tegelijk is het onbeleefd om te weigeren.
Ik zie het als een teken dat de maatschappij nog functioneert: na de schok van de cycloon kunnen ze terugbuigen op sociaal weefsel en komen ze er (hopelijk) weer bovenop."
En ook de zonsondergang aan het einde van de lange, zware dag doen haar hopen dat alles goed komt.
April 2023: naar Mozambique om het plaatselijke Rode Kruis te helpen bij de rampenbestrijding na cycloon Freddy
Begin april reisde Caroline Celis, een vrijwilliger van Rode Kruis-Vlaanderen en voormalig medewerker, naar het Zuidoost-Afrikaanse kustland. De afgelopen decennia is het land getroffen door verschillende zware weersomstandigheden, met name door de cyclonen Kenneth en Idai die in 2019 2 miljoen mensen troffen en een internationale reactie in het land op gang brachten. De laatste cycloon veroorzaakte zware regenval en enorme overstromingen die naar schatting 1,2 miljoen mensen troffen.
Caroline legt uit dat zij de Rode Kruis-teams in Quelimane zal helpen met het uitdelen van essentiële huishoudelijke goederen aan slachtoffers van de storm en overstromingen:
"Quelimane, de vierde grootste stad, zit nog steeds zonder elektriciteit en stromend water. Op het platteland rondom de stad staan nog grote gebieden onder water. Het plaatselijke Rode Kruis doet wat het kan, maar is een beetje overdonderd door de omvang van de ramp. Bovendien is in en rond de stad cholera uitgebroken. Mensen en autoriteiten rekenen op hulp van het Rode Kruis."
Uitgebreide humanitaire en Rode Kruis-ervaringen
Caroline is een doorgewinterde humanitaire hulpverleenster, met veel ervaring zowel binnen als buiten de Rode Kruisbeweging. Haar werk bij het Rode Kruis leidde in het verleden ook tot uitzendingen naar Mozambique. Dit is de vijfde keer dat ze het land bezoekt.
"Ik werk al meer dan 20 jaar in de humanitaire sector, zowel in de ontwikkelingshulp (lange termijn) als in de noodhulp (hulp na rampen) - en dit voor verschillende NGO’s waaronder Trias, Oxfam en natuurlijk het Rode Kruis. Van 2005 tot 2009 was ik operationeel medewerker voor Rode Kruis-Vlaanderen. Toen bezocht ik Mozambique voor het eerst en begon ik Portugees te leren. Er zijn niet zo heel veel mensen in de wereld van humanitaire hulp die Portugees spreken en voor mij is dit ondertussen mijn vierde taal geworden. Goed genoeg alleszins om me verstaanbaar te maken en hulp te bieden (met dank aan CLT Leuven en Angela Jesus)."
